گیلانه دامون

تا حالا وام بِلاعوض به گوشتون خورده؟ کمک مالی بِلاعوض چی؟ کمک غیرمالی بی هیچ چشمداتی چطور؟

سوال: اگر کسی به ما همچین کمکی کرده باشه لایق این نیست که ازش تشکر بشه؟
تشکر فقط شامل این میشه که بگیم متشکرم؟ دستت درد نکنه؟ لطف بزرگی در حقم کردی؟

در واقع این ها نشانه هایی کلامی از اون آشفته بازار درونی تون هست. بعله ما اینطور ابراز رضایت و خرسندی خودمون رو اعلام می کنیم.

اما درونتون یه اتفاقات دیگه ای هم می افته... رسما این احساسات در ضمیر ناخودآگاهتون جلوه میکنه و خودتونو نسبت به اون شخص مدیون می دونید... البته بحث من این نیست که بگم این احساسات درسته یا باید تعدیل و هدایت بشه، بلکه تنها یک زاویه دید برای درک بهتر داستان بهتون دادم.

واقعیت امر اینکه زمانی که این اتفاق خوشایند برامون می افته، ضمن این که از اون فرد همیشه تشکر میکنیم و همیشه ی همیشه یه ارادتی خاصی به اون داریم،  علاوه بر این حتی در ضمیر ناخودآگاهمون این مورد دور دور میزنه که، مباد کاری کنم ازم برَنجه! کاری نکنم باعث بی احترامی به اون بشه، حتی دیده شده به بچه های اون فرد هم ناخودآگاه محبت خاصی ابراز میشه، البته اگر لایقش باشن.

همه ی اینا بخاطر این اتفاق می افته که به نوعی می خواید به نوعی جبران کمکی رو کنید که در حق شما شده... به درونتون نگاه کنید... اینطور نیست؟

سوال: کمک فقط چیزی هست که ما در زمان مشکلات بدستشون میاریم؟ حالا به هر روشی و از هرجایی؟!

ما هر روز شاهد یک کمک همیشگی هستیم، همیشه صبحی جدید و همیشه خورشید رو به همون شکلی که هست می بینیم.

این ها کمک های بلاعوضی هستن که خداوند هر روز به ما لیاقتش رو میده... ولی خب ما به این کمک عادت کردیم. ما به کمک های بلاعوض خداوند عادت کردیم.

تا حالا دست های خدا رو تو شادی هاتون دیدید؟

اگر خداوند بر گناهان وعده ی عذاب هم نمی داد، لازم بود بخاطر سپاسگزاری از نعمت هایش نافرمانی نشود.

(علی ابن عمران)